memorias dun avo- infancia

O outro dia falei co meu avo e pregunteille que me fixera un resumo da sua infancia e diciume que a sua infancia foi feliz e non lle faltaba de nada durante os anos da republica , da guerra civil lembrabase de que dician que ian a bombardear o arsenal en Ferrol, tamen se lembra de que un dia caminando por Ferrol acercouselle una veciña e dixolle que se fora a casa que ian bombardear esa rua enton  a sua muller botou a correr e a perdeu .

E foi ata a capitania e non lle deixaron pasar e dixolles os gardas que perdera una muller e le dixeron que por ahí non pasou e que dera a volta e se fora , enton foi o muelle e lle dixeron no muelle que habían visto a muller correr e montarse nunha lancha , a sua muller había escapado a graña cando supo que ian a bombardear a rua onde vivian, e como na graña a conocían a trouxeron de volta a casa, tamen recorda como a sua nai os poñia debaixo da cama cando dician que ian a bombardear e tamen como poñian uns papeis nas ventas para que non estallaran. Tamen recorda como o seu pai que era militar e defendia a republica porque era o vixente naquela época, pero despois o levaron preso a un barco chamado o Plus Ultra e recordase de ir a velo e ian nunha lancha que ia de Ferrol a mugardos ou a graña e recorda como un dial le dixeron o patrón da lancha que se acercase para ver as caras dos do barco e os do barco dixeronlles que se aleixaran ou disparaban contra eles , enton o meu avo escoitaba cañonazos e como a xente do barco berraba , e como era peuqeno daballe medo a morte e se escondeu, e polo medo non se recorda como volveu a casa.

Tamen recorda que a sua nai estaba enferma  , se afogaba e faltaba o aire e eles tiveron que pedir un permiso especial para ter una ventá aberta , porque eles vivian nun baixo e daquela non se podía ter aberta unha venta non sei se dende as 10 ou as 8 da tarde, tamen cando estaba prohibida a radio e na sua casa a poñian moi baixa porque se os escoitaban se montaba una boa.